Monday 16 November 2015

LANGGAR LARI

Hey,

Malam tu aku decided nak keluar cari makan bersama seorang kawan. Ada satu jalan lepas traffic light tu agak gelap. Kalau tetiba ada yang men-jerkah, pasti korang terangkat jugak dek kerana terkejut. Malam tu aku drive slow, konon macam sambil drive, layan angin sepoi-sepoi. 

Dalam beberapa meter kat depan, kawan aku ternampak seekor anak kucing laju melintas jalan raya besar. Awal-awal aku dah break, dalam akal aku anak kucing tu selamat melintas. Tapi selaju anak kucing tu melintas, lagi laju kereta yang ada di depan aku. Aku tercari, kalau-kalau anak kucing tu selamat melintas. Tapi, hampa. Aku dah tak nampak kelibat anak kucing tu. 

Sah, depan mata aku, kereta di depan aku memang dah terlanggar. Aku nampak anak kucing tu menggelupur, sakitnya dilanggar. Masa tu, dah nyawa-nyawa ikan. Jalan raya terus sesak dengan kereta dan motor, nasib anak kucing tu baik, belum dijejak oleh kenderaan lain. Aku buntu, termenung tepi jalan. Perlu ke aku bantu ataupun terus pergi? 

Kitorang terus sambung nak cari makan, tapi hati macam tak sedap, kepala asyik teringat. Takut, ketar semua bercampur. Keputusan dibuat, terus kitorang pusing balik ke jalan tadi. Macam-macam dah dalam kepala aku, kalau bangkai tu dah hancur, aku terus je. 

Sampai je kat jalan tadi, aku tengok bangkai masih elok. Terbaring kaku atas jalan raya. Kawan aku dah prepared dengan kayu panjang. Detik kawan aku angkat bangkai tu dari jalanraya, badan anak kucing tu masih panas. Darah pun belum sempat mengalir. 

Aku tenung bangkai anak kucing tu. Sedih dan kesian. Masa tu, aku terbayang kucing-kucing aku kat kampung, kalau aku ditempat tuan kucing ni, pasti hiba. Tambah sedih, bila lihat bangkai seekor anak kucing, terasa terlalu kecil. 

Sedikit pun aku tak salahkan pemandu yang melanggar anak kucing tu. Mungkin kerana jalan agak gelap, mungkin kerana semua kejadian dalam sekelip mata. Tapi langgar lari? 

Aku kalau terpijak ekor kucing pun, aku jadi tak tentu arah, siap kata sorry, seolah dia seorang manusia. Macam mana, seorang manusia, yang berakal, boleh merempuh, membiarkan dan lari?

Kental betul hati pemandu tu, sanggup membiarkan sahaja walaupun itu cuma binatang. Binatang mungkin tidak ada akal, tapi juga ada perasaan. 



No comments:

Post a Comment